Siet däi Musikers van de Bundeswehr in Haren op’n Marktplatz spält hebt, wäät wie, dat het äinen Kegelclub giff, däi Tuunegels hett. Den Ansägger van däi Bigband van’t Militär heff dat so’n bitken anners utprotet, man dat vergäte wi moal. Woarüm däi Kegler sück so näumt, speelt keine Rolle hier. Man wat is denn nu äinen Tuunegel?
Dat erste Woort is licht. Tuun ist schlicht ne Afgrenzung, up hochdütskt wal Zaun näumt. Man wat ist äinen Egel? Well doarbi an däi lütken Suugedäiers denkt, däi man bi’n Homöopathen up de Huut settet krich, lich verkehrt. Dat bünt nämlich Blautegels. Aber den Tuunegel is uk äin Suugedäier. Du most bloat den ersten Baukstoaben wesseln, va’n „e“ ein „I“ maken, dann lich däi Lösung uop däi Hand. Of, bäter gesegg, unner’n Tuun. Un wel hüm al moal anpacket heff, däi vergett hüm nich. Denn häi heff heller väle Stiekels, rundüm. Un wenn häi bange wordt, stellt häi däi Stiekels hoch ut un weert sück. Nun hebt het alle rutkrägen: Van nicks anners as van den Igel is hier däi Sproake.